Eylül Kuzum'un Doğumu

O kadar ara verdim ki yazmaya şimdi buraları bomboş görünce üzüldüm.. Neyse geç kalmadan hafızamda her şey daha tazeyken geri dönme fikri iyi oldu :)
Uzun ve çok güzel bir hamilelik sürecim oldu. Hala hatırladıkça özlüyorum yine istediğim zamanlar onu içimde hissedebilsem yine ama yanımda olması da ayrı bir güzelmiş be ! ♡
Daha fazla uzatmadan ben konuya giriş yapayım en iyisi :D

16 kasımda başlayan hamilelik sürecim 15 ağustosta sona erdi, zorla.



Her şey yolunda gidiyordu 36. haftadan sonra nstye bağlanmaya başlamıştım haftada 1, ultrason günlerimiz ise 2 haftada bir olmaya başlamıştı. Haftasına göre 2 hafta hatta bir ara 3 hafta önde gittiği oldu gelişiminin. Hamilelikte bebeğe kilo aldıran ne varsa okuyup yemeğe başladım. Sanırım etkisi de oldu :)

Nstye giriyorum ama hiçbir sancı çıkmıyordu, suyu iyi keyfi yerindeydi benim küçük tospalağımın, gelmeye niyeti yoktu.
Son kontrol için Ersinle birlikte heyecanla gittik Reşat Bozoklar'a 12isinde gebeliğin sonlanması lazım en geç dedi. 12sinde gittiğimizde keyfi gayet yerinde 15i pazartesiye kadar bekleyelim dedi biz normal doğumu çok istediğimiz için sağolsun hemen alalım zaman geçiyor demedi. Ayın 14ünde gezdik tozduk hastaneye gitmeden önce mama alalım il aşamada süt gelmezse mama vermek zorunda kalırsak hastanede ne vercekleri belli olmaz dedi kızımın pimpirikli babası :D
sma mama aldık tadı pek güzel değilmiş aptamilin tadı güzel olduğu için anne sütünü reddedebiliyormuş bebekler.
Doğumdan 1 gün öncesi annemlerde yemekteydik 12den sonra su bile içme dedikleri için her şeyden bol bol yedim içtim sanki son günümmüş gibi üstüme titrediler :D
Eve geldik, saçımı başımı yaptım uyuduk ersinle daha doğrusu o uyudu ben pek uyuyamadım heyecandan doğumdan çıkamicakmışım gibi korkum vardı nedense ama daha sonra doğum yapan arkadaşlarımla konuştuğumda aynısı onlarda da olmuş sanırım normal bi durum :)
6da hastanede olun dediler, ordaydık. Sezeryan ya da normal doğum belli değildi. Kaydımızı aldılar daha sonra odada beklemeye başladık. Reşat bey geldi ve kontrolüm yapıldı. Eylül baş aşağı konumda yukarda ama herhangi bir açılmam yoktu henüz doğum kanalına bile girmemişti..
Suni sancı verelim dedi Reşat bey ama pek sonuç alcak gibi değiliz karar sana kalmış deyince Ersinle de konuşup madem öyle sezeryan olsun dedik en korktuğum başıma gelmişti :(
Tekrardan odaya inip hazırlanıp doğumhaneye çıkmayı bekliyordum. Hasta bakıcı geldi, tekerlekli sandalyeyle çıkmam gerektiğini söyledi istemiyorum ben yürürüm desem de olmadı çıktık öyle Ersin yanımda.

Doğumhaneye böyle çıktık anneler kaldı odada. Geçin içeri dediler ben sanıyorum ki epidural olduktan sonra uyumuşmasını Ersinin yanında beklicem. Ebe hadi gidelim deyince eşim de gelcek mi diye sordum o da hayır doğuma giriyoruz dedi. Gözlerim doldu sarıldık birbirimize sımsıkı, öptü kokladı yolladı beni doğuma hala yazarken bile gözlerim doluyor. :)
Buz gibi doğum odasında anestezi ekibi karşıladı sedyenin üzerine yan yatmamı, bacaklarımı başıma doğru çekmemi söylediler. Kocaman karnımdan pek mümkün olmadı yardımcı oldular hiç kıpırdamamam gerektiğini söylediler. Sinek ısırığı gibi bi acı ve sonrasında hissiyatım yok oldu. yeşil  örtüyü serdiler Reşat bey geldi gülüştük konuşurken birden bi ağlama sesi dünyanın en güzel en özel sesi..
Benim görebileceğim yerde giydirmeye başladılar pamuğumu. Saat: 07.59da 3950 gr. 53 cm. olarak dünyaya gözlerini açtı meleğim. Giydirdiler yanağıma koydular kuzumu sustu. Ebesi hadi biz gidiyoruz babasına seni de aşağıda bekliyoruz annesi dedi. Bi an önce yanlarına gitmek için sabırsızlanıyordum. 15 dk sonra beni de odama indirdiler. Sonrası hala rüya gibi. Bugün 7 aylık olduk bile zalimsin zaman :)